JIU-JITSU

 

Jiu-jitsu is de oudste vorm van Japanse krijgskunst (budo). De meeste andere vormen van zelfverdediging zijn hieruit ontstaan. Vroeger waren het ook wel de samurai’s strijders die zich met deze kunst bezig hielden.

 

 

Jiu-jitsu betekend letterlijk "buigzame"of "meegaande kunst". Het leert je methoden om je met en zonder wapens tegen een of meerdere tegenstanders te verdedigen. Hierbij wordt zoveel mogelijk gebruik gemaakt van de kracht of bewegingssnelheid van de tegenstander. Door zijn veelzijdigheid en aanpassingsvermogen is het Jiu-jitsu uitgegroeid tot een van de meest effectieve vormen van zelfverdediging.

Een van de grootste kenmerken van het Jiu-Jitsu is het allround karakter. De jiu-jitsuka is bedreven in klemtechnieken op armen en benen, werptechnieken, trappen en stoten en verwurgingen.

Jiu-jitsu heeft een positieve invloed op het zelfvertrouwen en de zelfdiscipline. Naast de technieken zoals trappen en stoten, klem- en werptechnieken ontwikkeld men ook belangrijke zaken als: doorzettingsvermogen, zelfbeheersing, loyaliteit, sportiviteit, concentratie.

Jiu-Jitsu is geschikt voor jeugd, mannen en vrouwen. Senioren kunnen zonder problemen tot op hoge leeftijd, ook zonder budo ervaring, instromen.

Doordat de kracht en snelheid van de tegenstander gebruikt wordt is het Jiu-Jitsu uitermate geschikt voor dames die zich willen bekwamen in een zelfverdedigingskunst.

Naast het technische gedeelte van het Jiu-Jitsu tijdens de lessen kan Jiu-Jitsu ook als wedstrijdsport beoefend worden. Men kan dit op wedstrijdniveau in twee verschillende vormen beoefenen.

 

Fighting-System

Jiu-Jitsu Fighting-system is eigenlijk een gevecht tussen 2 personen. Feitelijk een combinatie van judo en karate. Twee ju-jitsuka's bestrijden elkaar door middel van stoten en trappen, werptechnieken, houdgrepen, verwurgingen en klemmen. Voor al deze handelingen kan men punten verdienen. Na het scoren van een ippon gaat de wedstrijd gewoon door. De uitgangspositie is dat er in het spel zo weinig mogelijk onderbrekingen dienen te zijn. Heel dynamisch dus.

Het gevecht bestaat uit 3 delen. Men start altijd met deel 1 en begint na een evt. onderbreking hier weer mee. Na deel 1 (stoten en trappen) moet men na ongeveer 20 seconden overgaan in deel 2 (werpen cq naar de grond gaan) waarna deel 3 (op de grond) volgt. Na het scoren op de grond van een ippon (door oa aftikken) begint men weer met deel 1.

Een verschil met judo is tevens dat een actie waarmee gescoord kan worden, 1 t/m 3 punten kan opleveren. De drie scheidsrechters, die dynamisch met het gevecht meebewegen, zijn uitgerust met rode en blauwe polsbanden en geven daarmee de tafeljury aan wie gescoord heeft. Achter de jurytafel bevindt zich eveneens een scheidsrechter die de puntentelling in goede banen dient te leiden. Dit omdat fighting een explosief gebeuren is en er vooral in deel 1 veel kan gebeuren. De scheidsrechters hebben daar zowel letterlijk als figuurlijk hun handen aan vol.

Als een van de vechters in alle drie de fases een vol punt heeft gescoord dan eindigt de wedstrijd op dat moment en is er sprake van een full ippon. Als geen van de vechters een full ippon heeft gescoord voor het einde van de wedstrijd (3 minuten) wint de vechter met de meeste punten.

 

Duo-System

Het Jiu-Jitsu Duo-system is de beoordelingstak van het ju-jitsu. De deelnemers laten zien hoe technisch bedreven men is. Gekeken wordt onder andere naar technische vaardigheid, snelheid en realiteitswaarde. Een jury beoordeelt dit en het duo met de meeste punten wint. De aanvallen zijn voorgeschreven. De oplossing is vrij.

 

De aanvallen komen uit het ebo-no-kata. Het ebo-no-kata bestaat uit 4 groepen van elk 5 handelingen welke om beurten uitgevoerd moeten worden. Uit elke groep geeft de matscheidsrechter in een willekeurige volgorde de 3 aanvallen aan. Na elke groep vindt de beoordeling plaats door 5 juryleden. Het hoogste en laagste cijfer worden weggestreept en de overige 3 cijfers worden opgeteld en dat is de waardering voor die groep. Wie aan het einde in totaal de meeste punten heeft is winnaar van die wedstrijd. Dit betekent dat die waardering in het vervolg van het toernooi niet meer mee speelt. De series hierbij zijn als volgt:

Serie 1: pakkingen of te wel vastpakken

Serie 2: omstrengelingen

Serie 3: stoten en trappen

Serie 4: gewapend met mes of stok

 

Kortom, jiu-jitsu is een sport met voor ieder wat wils !

 

 

JIU-JITSU UITRUSTING

Bij de jiu-jitsu sport word speciale kleding gedragen. Deze kleding heeft een Oosters uiterlijk, en is speciaal ontworpen voor de veiligheid van de jiu-jitsuka’s. De kleding bij Jiu-Jitsu is eigenlijk gelijk aan die van de judoka. Daar men bij judo witte en blauwe pakken kent, draagt men bij Jiu-jitsu witte pakken. Bij sommige jiu-jitsu stijlen draagt men ook zwarte pakken.   In principe is een jiu-jitsu pak ook wat dunner dan een judopak. Toch worden judopakken ook wel tijdens de jiu-jitsu lessen gedragen.   Voor wedstrijden moet een jiu-jitsu pak ook aan bepaalde eisen en afmetingen voldoen.   De gevorderde jiu-jitsuka beschikt ook over een korte stok (kaibo) en een mes (tanto) van hout of rubber, welke tijdens de trainingen (examens) gebruikt worden.

Modern Jui-Jitsu pak

 

Bij de jiu-jitsu kleding behoord ook een band (obi) om de jas (kimono) bij elkaar te houden. De band behoort men op de volgende manier te knopen:

- Houd de band zo voor je buik, dat beide uiteinden rechts en links even lang zijn

- Breng beide uiteinden naar achteren om je rug en weer terug naar voren

- Kruis de uiteinden voor je buik links over recht, het bovenste linkeruiteinde gaat nu onder

  beide windingen door.
- Beide uiteinden worden weer kruislinks gelegd mar nu rechts over links, en je maakt een

  platte knoop. Beide uiteinden vallen nu mooi ieder naar een kant.

 

 

Ook Hygiëne is erg belangrijk bij deze sport. We hebben natuurlijk allemaal wat regels waar we onszelf aan moeten houden om de sport zo goed en keurig mogelijk te kunnen beoefenen. Daarom onderstaande regels:
- Men dient schone jiu-jitsu kleding te hebben, en deze correct te dragen.
- De nagels dienen schoon en kort geknipt te zijn.
- Men dient buiten de mat slippers te dragen, en blote voeten op de mat zelf.
- Vrouwen dienen borstonderkleding (’t shirt) te dragen en mannen niet
- Het haar dient schoon te zijn, en lang haar dient vastgezet te worden (haarband)
- Er mogen geen sierraden gedragen worden tijdens de lessen (ringen, oorbellen ed)
- Goed plakkende pleisters op wondjes en dergelijke.

 

 

Hieronder zien we een afbeelding zoals we op de mat zouden moeten verschijnen.

 

JIU-JITSU GRADEN

 

Bij Jiu-Jitsu wordt, net als bij judo, de graad van bekwaamheid onderscheiden door de kleur van de band. Hoe donkerder de band, hoe bekwamer de ju-jitsuka. Het is dus eigenlijk een waardering en beloning voor getoonde inzet.

 

We kunnen de banden indelen in Kyu-graden en Dan-graden.

Kyu-graden zijn:

 

Zoals we hierboven kunnen zien bestaan deze graden uit de kleuren wit, geel, oranje, groen, blauw en bruin. Deze graden kunnen behaald worden bij de eigen judoclub door middel van examens.

Hoe donkerder de kleur, des te hoger het niveau van de jiu-jitsuka.

 

Naast deze Kyu-graden word er bij de jeugd ook nog vaak het slippensysteem gehanteerd. Dit zijn weer kleine examens tussen te bandexamens door om de jeugd toch extra te motiveren.

Examens worden 2x per jaar gehouden. Examens zijn belangrijk in de sport.
- Tijdens examens wordt er eigenlijk een beloning gegeven voor de inzet.
- Door middel van examens kan het gevoel van eigenwaarde gestimuleerd worden.
- Door examens leert men zich te concentreren en leert men omgaan met spanningen.
- Ook positief bij jeugd is dat de ouders erbij worden betrokken.

 

Dan-graden zijn:

 

 

De Dan-graden kunnen alleen bij de judobond behaald worden. Voor elke Dan-graad zijn vastgestelde eisen, waaraan men moet voldoen om een volgende Dan-graad te behalen. Men kan tot en met 5^e dan Jiu-Jitsu examen doen door middel van Kata’s en technieken of door middel van wedstrijd prestaties en technieken. De 6^e tot en met de 10^e dan zijn eregraden die worden verleend als men op (Inter) nationaal niveau een bijdrage levert voor de ontwikkeling van de jiu-jitsu sport.

De 12^e dan is een symbolische graad.